این زمین شاهد اشک های ماست

هنوز هم باد که می‌وزد،قلب تپه های نبعه و الله اکبر درد میگیرد از جا به جایی ترکش ها و پوکه ها،رمل ها روضه‌ی فراق میخوانند؛پناه ما به این زمین از یکی بودن دردمان است؛درد فراق و درد جابه‌جایی ترکش‌هایش؛قلب جفتمان گرفته و تیر میکشد،این زمین شاهد است.

تصویر متن +

به گل نشسته تر از پل دختر

مجنون تر از مجنونیم کسی نیست ما را بنویسد،شیمیایی تر از حلبچه ایم مرثیه سرایی نیست؛محروم تر از بشاگردیم حاج عبداللهی نیست آبادمان کند،ویران تر از دشت ذهابیم قرارگاهی،جهادی ما را نساخت!به گِل نشسته تر از پل دختریم احدی حالمان را مخابره نکرد،مغروق تر از رفیع و خفاجیه‌ایم قایقی برای نجاتمان نیامد...
پ.ن: این زمین شاهد اشک‌های ماست.

تصویر متن +

نیستی!

باید بودی!تو از فلسطین مینوشتی و من از حاجی؛تو از ارتفاعات کانی‌مانگا مینوشتی و من از تپه های نبعه و الله اکبر!تو از روضة‌الشهدا مینوشتی و من از باشگاه افسران؛تو از جولان میگفتی و من از خان‌طومان!تو از عملیات های حزب الله مینوشتی و من از بیت المقدس!تو از عماد مینوشتی و من از احمد؛تو از قدس مینوشتی من از طریق القدس!تو‌ از زینبیه مینوشتی و من از چذابه!تو از نبردهای خانه به خانه و پشت بام به پشت بام مینوشتی و من از نبردهای بین نیزارها و تپه های رملی!تو از میدان مین گناه مینوشتی و من از تخریب چی های نفس!تو از سید حزب الله مینوشتی و من از سید انقلاب؛تو از نفوذ مینوشتی و من از فتنه!تو از طبابت مینوشتی و من از بیماری‌های رایج روزگار!تو از زلزله مینوشتی و من از سیل!نیستی!دوست هم نداری باشی؛پس من از نبرد بین عقل و قلب مینویسم؛پس من از معبرهای سخت و صعب العبور زندگی بدون تو مینویسم؛من از نبردهای بی سنگر و سرپناه بعد از تو مینویسم؛من از قتلگاه عشق مینویسم؛نیستی!

تصویر متن +

برای ماجان

چقدر طعم چای هایت در هوای آشپزخانه ی

آغشته به بوی سیگار "اشنو"یت را دوست داشتم ...

اولین پست 98 برای تو و  همه ی خاطراتت ماجان قشنگم ...

راستی سال نو مبارک ...

ماجان قشنگمو ببینید و فاتحه ای بخونید +